Tezatlarımız ne çok hayatımızda… Sık sık dilimizden şükür geçer ama ondan da sık daha daha deriz zihnimizin içinde. Daha fazlasını istediğimiz her şey mutluluk sebebidir görünürde ama arkası kesilmez yeni isteklerin, çoğu zamanda kısadır mutluluk sandığımız. Oysa her yeni gün, her bir nefes şükür istemez mi?
Hep söylenir, her bir nefesimiz şükür sebebi, göz açıp kapamak, uyanabilmek ikinci ölüm uykudan şükür sebebidir diye. Peki niye dilimizde kalıyor çoğu, niye tekrar edip duruyoruz? Bitmek bilmeyen, daha da artan isteklerimiz ne olacak? Ey nefsim beni duyuyor musun? Anlamamış gibi bakma, en çok da üzerine alınmamış hallerine bozuluyorum. Boşuna yazmıyorum bunları, söz uçar yazı kalır madem öyleyse dinle, sık sık da aç oku. Bana söylüyorum!
“Şükür nimeti ziyadeleştirir, şekva da musibeti…”* Hissederek ettiğin şükürle, nimetin lezzetini alıyorsun ve arttırıyorsun. Olmayana bakıp, şükür deyip mutlu oluyorsun. Senden çok olana bakıp, bugün de benim nasibim bu “Hamd olsun” deyip mutlu oluyorsun.
“Şükür”, algılarımızın ayarı, düzeni, yaradılışa uygun çalıştırılması. Ayar bozulursa, dünyayı versen şükür der mi bu nefs? “Daha” diyerek kafamıza sokulan dünyanın kurnaz matematik hesapları. Kurnaz, sinsi sanki biraz da efsunlu. Birazcık sızdı mı yavaş yavaş yayılıp, masum gibi görünüp, alışkanlık halinde oturuyor baş köşede. Daha diyerek gelen istekler o kadar hızlı çalışmaya başlıyor ki beynimizde bir süre sonra şükredip, sahip olduğumuzun tadını alamadan yeni imgeler koyuyor önümüze…
Nasıl çıkacağım bunun içinden? Beni sabit kılan, sırat-ı müstakimde tutan her şeye çok sıkı sarılmam lazım. Rabbimle kısa buluşmalarımıza daha özenmeliyim. Ruhumu besleyen, zihnimi temizleyen, yüreğimi dolduran muhabbeti daha çok yaşamalıyım. Daha diyen nefsimin amacı da asıl gayeden uzaklaştırmak beni. Mahrum edildiğimiz bir şey yok. “Bizden istenen üç şey. Biri zikir, biri şükür, biri fikirdir… Başta “Bismillah” zikirdir. Ahirde “Elhamdulillah” şükürdür.”** Fikir ise düşünmek ve öyle yaşamak. Zor değil, dünyanın bitmek bilmeyen dahalarını azaltıp sahip olduklarımızın şükrünü çoğaltırsak gerisi kendinden gelir.
Hep daha daha diyen dışarıda, şükür içimizde, bizde…
*Lemalar/2
**Sözler/1
23 Mayıs 2016, 09:56
Şükür huzur demek aslında. Şükürle yoğrulmuşsa kalp ve şükürle dönüyorsa dil ne mutlu…
23 Mayıs 2016, 09:59
Şükür huzur demek aslında, ne güzel söylediniz. Kalbimizdeki, dilimizdeki bize yeter başka arayışlara hacet yok, doğru. Gönlünüze sağlık…Sevgilerimle.
28 Mayıs 2016, 00:38
Bu gün çok kötü bir gün benim için. Belki duyacak bir ses aradım etrafımda. Bir dost eli. Size geldim bir ümit yeni bir yazı vardır diye. Sonra bu yazıyı bu gün tekrar okuyunca. Şükret dedim kendime. Allahtan büyük yoldaş ondan büyük dost eli aranır mı? Şükür halime.
28 Mayıs 2016, 00:47
Haklısınız, dost istersen Allah, Kur'an, Peygamber efendimiz(sav) yeter. Allah razı olsun, gönlünüzü açmanız bana da kuvva-i maneviye oldu. Allah korktuklarımızdan emin eylesin. Şükür, gayrete ve teslimiyete vesile.O var her şey var, gönlünüzü ferah tutun. Sevgiler, selamlar…