BÜYÜMEDEN YAŞLANAN ÇOCUKLAR

Büyümeden yaşlanan çocuklar

Kardeşine bir ağabey hatta baba gibi sarılan savaş çocukları... Büyümeden yaşlanan çocuklar. Belli açlıktan, pislikten, ölümden başka dertleriniz var senin. Çoğumuzun bilmediği, düşünemeyeceği, sizi zamanından önce büyüten hatta yaşlandıran dertler. Şöyle güzel bir yıkansan, tuttuğun takımın renklerinde bir kıyafet giysen, gıcır gıcır ayakkabılarınla takım çantanı taksan okul yolunda. Kardeşinle, arkadaşlarınla güle oynaya koşsan sokaklarda. Bir şeyler değişir mi? Savaş çocukları mutlu olmaz deme ne olur… Çok geç deme ürkek bakışlarınla, temizlenmek, doymak, giyinmek, oynamak istemiyorum artık, yetti deme. Çocuklar demez böyle şeyler, bilmezler. Bildirenleri, dedirtenleri, çektirenleri, sessiz kalanları Allah kahretsin! Biraz daha büyüme, sabret be çocuk, sakın yaşlanma . Anneni bu halde gördüğünden onu taklit etmiş ol, geçti de, arkadaşlarım çağırdı oyun oynayacağız de. Ben mahsuscuktan süpermenim oyunda de. Allah’ım bunca tükenmişlik arasında çocuk kalmayı becerebilecek misiniz?

Kız çocukları yorgun anneler değildir

Savaş çocukların en güzel zamanlarını, geleceğini çalıyor, yok ediyor.

Çocuk demek umut demek

Sen küçük delikanlı, ablana sığındın. Onun sertleşmiş ellerinde aradın annenin sıcaklığını belli. Küçücük vücudun, sayılı yaşın, sayısız dert ve kötülüğü sırtlanmış bir çift göz olmuş sende. Bir fotoğraf karesinde bir bakışla nasıl böyle her şeyi anlattın? Yaramazlık, afacanlık ne de yakışır o bakışlara, umutsuz olma. Çocuk demek umut demek, büyükler bindiği dalı kesiyor ama altında çocuklar kalıyor hep. Dünya adaletsiz ama korkma, önce saf kalbinle Allah’a sonra sokul ablana iyice. Sevgi sıcaklıktır, ısıtır… Seni bu hale getirenler sadece cehennem ateşi var sanmasın, en çok soğuk yakar insanı bilmezler. Savaş ile yaktıkları her çocuk yüreği ayrı yakacak hepsini, and olsun.

Bu fotoğrafı gördüm, tıkandım, boğazımda yumru, tenimde ürperti kalakaldım. İnsan, anne, çocuk olarak çaresiz kaldım. Fotoğrafa girip, küçük kızın elini çekip alnından gözlerine bakarak sarılmak, çocuklarıma sarılır gibi bağrıma basmak istedim. Küçüğü öbür elimle kavrayıp, sol yanıma almak, cesaretimi toplayıp beni fersah fersah geçen olgun bakışlarına cevap vermek istedim. Biliyorum ne yanmış, parçalanmış çocuk bedenleri var fotoğraflarda görüp dağıldığımız, ama çaresizlik, vazgeçmişlik, sanki büyümeden yaşlanmış bir çocuk yüzü görmek de çok koyuyor insana. Savaş çocukları için gecenin gündüzün, sıcağın soğuğun farkı yoktur. Bunca yaşanandan sonra tüm zıtlıklar normal gelmeye başlayacak, belki onlarla birlikte kaç nesil daha bu sızıyı yüreklerinde taşıyacak, yitecek…

Savaş çocukları için ne yapabiliriz?

Ne yapabilirim? Hep duamdasınız. Dünya üzerinde zulüm gören herkes, özellikle çocuklara yardım et Allah’ım. Onları koru, bu haksızlıklar, zulümler bir son bulsun diye tekrarlıyorum duamı. Sadece dua yeter mi? Duadan sonra amel gelmezse ne kıymeti var. Savaş çocukları için ne yapabiliriz? Sivil toplum örgütleri çok önemli hizmetler veriyor, araştırıp güvendiğimiz bir kurumla küçük de olsa yardımlar ulaştırabiliriz, hatta bu çabanın içine çocuklarımızı özellikle katmak gerek. Farkında olsunlar, şükürü unutmayıp yardımı esirgemeyen yetişkin olsunlar ileride. Savaş mağduru çocuklar için her ay, az da olsa bir para koysak kenara. Çoğu yetim, öksüz üstelik aç ve sakatlar. Kendi bolluğumuzun, sağlık ve mutluluğumuzun zekatını onlar hak etmiyor mu? Peki niye bu kadar duyarsız ve iyilikten uzaklar, bütün dünya ve zengin Arap ülkeleri?

İyilik nedir?

“İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz(den ibaret) değildir. Asıl iyilik, Allah’a, ahiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin; mala olan sevgilerine rağmen, onu yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, (ihtiyacından dolayı) isteyene ve (özgürlükleri için) kölelere verenlerin; namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren, antlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda (direnip) sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. İşte bunlar, doğru olanlardır. İşte bunlar, Allah’a karşı gelmekten sakınanların ta kendileridir. (Bakara – 177)”

Büyümeden-yaşlanan-çocuklar

        Çocuk demek umut demek

Sadece Suriye’de savaşın 5. yılında 5.6 milyondan fazla çocuğun durumu bu fotoğraftaki gibi. Ülkeden ayrılanların durumu da iç açıcı değil. Belki çoğu cansız bedeni kıyıya vuran Aylan bebek gibi nemli toprakların içinde. UNICEF hep açıklama yapıyor, rapor yayınlıyor, dikkat çekiyor, arkasındaki zengin develerin kulağında kalacak yardımlar yapıyor. Okuduğum bir yazının başlığında çok güzel özetlenmi; “çıkarda birleşmiş milletler” ise sessizlikle sözde kınıyor. Kadınlar cephesinde durum vahim, çocuğunun çaresizliğini yaşayan milyonlarca anne. Terazisi bozuk dünya

Suriye gibi daha nereleri var çocukların unutulduğu, çocukların bilerek vurulduğu… Filistin, Irak, Mısır, Afganistan Başka türlü sömürülen, hayatı çalınan, büyümesine izin verilmeden yorgun hayatlar dayatılan nice çocuk. Ülkemizde ise onlar uzak, önce bana el uzatın diyen bir o kadar küçük yürek. Önce insan ve bir anne olarak farkında olmak, unutmamak istiyorum. Kendi çocuklarıma anlatıp, vicdanlarını ve yardım duygularını taze tutmaya çalışıyorum. Milyarlar verebilsem ne fayda, paranın gücünün yetmediği şeyler olduktan sonra. Fotoğraflar söze gerek bırakmıyor bazen büyümeden yaşlanan, kayıp giden çocuklar için biz ne yapabiliriz?  

23 yorum
  • Cevapla Tuna BAŞAR

    5 Ekim 2016, 12:34

    Merhaba, Blog Atlası'nda blog sayfanızdan kısaca bahsettim. Bilgi vermek istedim. Bu adresten ulaşabilirsiniz: http://blog-atlasi.blogspot.com.tr/2016/10/begonvil-sokagi.html

    Kolay gelsin.

  • Cevapla yuzyillikkonak

    5 Ekim 2016, 13:45

    Dünya bu fotoğrafın hesabını verecek, biz de… Burda da verecek, öbür tarafta da…
    Yaptıklarımız gibi yapmadıklarımızın da hesabı var… üç beş liralık yardımlarla bu hesaplardan kurtulacağımızı mı zannediyoruz nedir 🙁

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    5 Ekim 2016, 13:47

    Çok teşekkür ederim. Emeğiniz ve ilginiz için. Selamlar..

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    5 Ekim 2016, 13:52

    Hesap gününe kalmadan bu dünyada acısı çıkar ama çocuklar arada sıkışıp kalıyor, yitip gidiyor. Kim hayır için düşünüyor, bir şeyler yapıyor, çocukların yararına biraraya getiriyorsa yardım etmek isteyenleri sevabının hepsi onun olsun, helal olsun. Çocuk gibi yaşasın yeter ki çocukluğunu savaşın içindeki bu canlar..

  • Cevapla Buzlu Kalem

    5 Ekim 2016, 14:21

    Ne yazık ki sorunun cevabını bulamadım. Ne yapılır, ben ne yapabilirim hiç bilmiyorum.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    5 Ekim 2016, 14:24

    Bu tür bir çaresizliği yaşamak da kötü. Sivil toplum kuruluşları daha çok çalışmalı bence. Bireysel niyet ve duyguları bir araya getirip yaptırım gücü ya da desteğe dönüştürmek onlara düşüyor. Sadece üzülmek, sonradan unutmak belki her duamıza katmak ama yine de bir şey yapamadığını hissetmek. Allah selamet versin..

  • Cevapla Gazeteci N.G.

    6 Ekim 2016, 11:24

    Müthiş bir başlık, muhteşem sözler. Yazıyı okuyup da duygulanmamak, mümkün değil! Kaleminize, yüreğinize sağlık. Allah, zor durumda kalan tüm çocuklara yardım etsin.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    6 Ekim 2016, 11:35

    Amin…Hepimizin hafızası ve yüreği dolu bu tür karelerle, iç burkan haberlerle ama bazen bir tanesi hepsini önüne seriyor insanın. Açık bir haksızlık yapıldığı ve hak adalet savunuculuğuna savunan dünya da sessiz kalıp destek olduğu için hem kızgın hem çaresiz hissetmek koyuyor insana. Hep güzel günler görsün bütün çocuklar..

  • Cevapla Destino

    6 Ekim 2016, 21:31

    Öyle güzel bir mevzuya değinmişsiniz ki. Allah herkesin yardımcısı olsun…

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    6 Ekim 2016, 21:38

    Çocukları, kadınları hiçe sayan bir zulüm sarmalının dibinde, içinde yaşıyoruz kaldı ki bize çok uzak bile olsa bu tür durumlar kayıtsız kalmak mümkün mü? Öncelikle duayı bırakmamak ve farkında olup öbek öbek ses vermek lazım. Ya bizim başımızda aynı dertler olsa, insan nasıl muhtaç her şeye, her nefese.. Allah hepimizin yardımcısı olsun. Katkınız için çok teşekkür ederim.

  • Cevapla Destino

    7 Ekim 2016, 07:59

    Rica ederim, böyle mevzulara herkes değinmiyor ne yazıkki. Kaleminize sağlık…

  • Cevapla Deneyimli Anne

    7 Ekim 2016, 07:59

    Ne zor onlar için çocuk olmakta insan olmakta! İçim acıyor gördükçe duydukça. Nasıl bu kadar vahşi bu kadar gaddar olabiliyor insanoğlu anlayamıyorum! Bu yaptıkları yanlarına kalmayacak ama o idrak yoksa ne dersen de! Susmak, görmezden gelmek, bağış yapmak… hiçbiri bizi de kurtarmayacak. En az o zalimler kadar suçluyuz aslında!

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    7 Ekim 2016, 08:08

    Dedikleriniz hepsi doğru hepsi hislerimiz üstelik bizi kurtarmayacak kadar tepki veriyoruz. En azından vicdanımızı kurtarmayacak, rahat bırakmayacak. Bu çaresiz ruh hallerimde protest tarafım iyiCe kabarıyor. Anne olarak empati yapınca hele.. Yollara mı düşsek ne yapsak diye düşünüyorum. En kalbi dualarımı o zamanlar yapıyorum. Kötülerde vicdan beklemek beyhude Allah'ım sen Kahhar'sın diyorum.. Anne olarak ettiğimiz dualar güzel günlere dönüşsün çocuklara..

  • Cevapla Çay Molası

    8 Ekim 2016, 23:23

    Birileri çıkarları için savaşır birileri de mazlum olur. Genelde çocuklar yaşlılar. Nasıl ödenecek hakları. Her şey göstermelik. Göstermelik yardımlar göstermelik açıklamalar. Bunun adı kime olursa olsun zulümdür.

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    8 Ekim 2016, 23:40

    İnsan anne olunca çocuklara olan hassasiyeti bir kat daha artıyor. Danışıklı döğüş bir oyunun içinde ziyan olan hayatlar var hem olanlara üzülüyor hem her an bizde bu duruma düşebiliriz endişesi taşıyoruz. Allah azımızı çoğa çevirsin, dualarımız çocukların selametine vesile olsun inşaallah.

  • Cevapla Mayıs Yağmuru

    11 Ekim 2016, 17:49

    Her yerde var görünen görünmeyen Her yerde Çocuk aslında yine çocuk ama Büyüklerin dünyası daha zalim onların üzerine kene gibi yapışan yine büyüklerin dünyası Kene gibi yapışan bol vampirler …

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    11 Ekim 2016, 18:09

    Büyüklerin kanını emin ama çocuk çekirdek, ümit çocukları yok etmek ya da hastalıklı, ümitsiz bırakmak topyekün yok etmek demek. Allah fırsat vermesin, neler dönüyor şerleri de çocuklara iyilik yapıyormuş gibi görünmeler de onlar üzerinden. Çok zor bir zaman geçiriyoruz, selamet olur inşaallah…

  • Cevapla Mayıs Yağmuru

    11 Ekim 2016, 23:16

    Çok umutlu değilim Tüm dünyada bir mekanızma eksik Bunların ceremesini hep masumlar çektiğini biliyorum. O yüzden Tv izlenmez bizim evde…

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    11 Ekim 2016, 23:22

    Ben de pek izlemiyorum, bilgisayar ekranı boyutunda bir tv var evde. Herşeyi ajite edip, tekrarlayarak ama bazen de pas geçerek nasıl çözüme ve hayra hizmet edebilir tv-medya. Ben anne olarak kendim farkında olup çevreme öncelikle çocuklarıma hissettirmek kendimde unutmamak istiyorum. Karınca misali yolunda bulunmak, az da olsa gücümüz yettiğince..

  • Cevapla Mayıs Yağmuru

    12 Ekim 2016, 07:53

    Böyle düşünce olup bunu geçiriyorsan çocuklarına ne mutlu ki çocuklarının böyle naif bir anneye sahipler Tüm ebebeyinler keşke Bu tarz düşünceye sahip olsa karıncadan daha çoğalsa Sevgiyle Kal …

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    12 Ekim 2016, 07:57

    Güzel düşüncelerin dua olsun ve dediğin gibi bir anne olmak da bana nasip olsun. Ben de diliyorum ki mutlu yuvanda mutlu çocuklar yetiştirirsin biz de buradan Mayıs aane neler yapıyor takip ederiz, hep sevgiyle kal..

  • Cevapla Özlem Burcu Yilmaz

    16 Ekim 2016, 10:46

    Öyle icten ve yalin anlatmissiniz ki herseyi tipku bir cocugun kalbi gibi. Gözyaslarimi tutamadim. Yureginize saglik

  • Cevapla Begonvil Sokağı

    16 Ekim 2016, 10:52

    Sağolun.. Çocuklar saf ve doğal halleriyle en iyisini hak ederken zulmün en acımasızına reva görülmeleri insanı ne kadar çaresiz ve sıkışmış hissettiriyor. Bir şey yapamamak ya bizim başımıza gelse benim çocuğum bu durumda olsa diye düşünmek.. Dua ve yakarışa dönüşen duygular. Allah selamet versin, güzellikler yaşasınlar…

Write a comment